متن شهد عشق

‏آن کس تواند گفت از عشق تحفه‌ی نابش برده، که،
‏دل گویی کندو زِ دلبر ربوده‌ و از شهدِ لبش خورده!
‏

مادر! تو جانانه جام بلای ما را نوشیدی و لباس رنج و محنت ما را پوشیدی،

اینک، حریر محبت فرزندانت را بپوش و شربت شهد عشق آنان را بنوش.

مادرم، در گرامی داشت روزت زیباترین ستاره سپاس را به پاس پاسداری

بی کرانت از ما، بر آسمان پرمهرت می آویزیم.

هر بار شهد عشق را نوشیدیم
نیشش تا عمق قلبمان خورد
پیش تو مستی گناه است
سردار دل ها