ترجیح من؛ نمیدانم که من در ذهن و قلب تو چگونه ام، اما تو در من هر لحظه را به حیات مشغولی... صبح که روی صندلیِ جلوی آیینه ات مینشینی و شانه را روی تارهای سیاه روی سرت میکشی، من با نوای خوشِ ویالون گونه ی گیسوانت بیدار میشوم. عصرها...
کاش شهربازی بودم و تمام عمرم را، شادی و قهقهه ی کودکانی را میدیدم، که در دنیایی متروکه، با بزرگ ترهایی بی رمق، برای ساعتی با من خوشحال بودند. کاش باران بودم و به گل هایی که قرار است دلیلِ عاشقانه های کوچک اما واقعیِ مردان و زنانِ در رَه...
به عقیده ی من جهان را زنان نگه داشته اند. از هر طرف که به جهان نگاه میکنم دلیلِ استقامت و پایداری اش وجود زنان است. هر خانه، هر خانواده، هر اجتماع، هر بچه، هر مرد» به شجاعت یک زن نیاز دارد تا به کمال و استواری برسد. پس به...
اگر من نهالی باشم که تازه از دل خاک بیرون آمده، قطعا آب و نورم تو هستی پدر
صَنما، الهه ی نیکوسِرشت تو از کدام کرانه ها آمده ای؟ از دل کدام بوم وبر سربلند کرده ای؟ صنما، ای طلوع نیکی نِسا شما سرو بلندبالای باغِ پژمرده ی منی در آسمانِ وقت سحر میبینمت شما روی خورشید را هم کم کرده ای ای نازنین، بودنت روی خوشِ گیتی...
