شنبه , ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳
گرچه در چشم خلایق خسته و کم طاقتیمخلوتی داریم و حالی خوش که با آن راحتیم...
جهان پر از رنج استبا این حالدرختان گیلاسشکوفه می دهند......
غبار غم برود حال خوش شود حافظ...
حال خوش من با تو پایان ندارد...
دلم سفر میخواهدبا حالی که خوش باشدلب هایی که بخندددلی که آرام باشدشبموسیقیتوو جاده ای که هیچ پایانی نداشته باشد...
جمعه ها باید که فارغ شداز این شهرِ شلوغدور شد از قیل و قالجمعه یعنی حالِ خوشجمعه یعنی؛ بی خیال...
همه حالخوشم از تو...
و در معراج آغوشت پر از حال خوشایندم......
اگه عاشقید ولی حالتان بد استمطمئن باشید دچار آدم اشتباهی شدیداین سهم شما از عشق نیستعاشقی یعنی حال خوش......
