شنبه , ۲۹ دی ۱۴۰۳
وقتِ رفتنبوسه ی آخرمانبا چشم بود !...
کوه ها از ابتدا کوه نبودندآدم هایی بودند که بعد از به هم رسیدنسنگ شدند...
کاش می شد از علاقه همعکس گرفتتا ببینی وقتی به تو فکر می کنمچقدر خوب می افتم...
فهمم از جغرافیا آغوش توست...
دست مرامحکم بگیر و ول نکن!من از بلندی روزهای بی تو می ترسم..️...
از من فقط خبر داشتهمین!مثل مردمی که می دانندجایی از جهان جنگ است......
وقتی درباره ی توحرف می زنمصورتم را دوست دارم......
