پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
آه، ای پر طاووس!رنگینه ی شگرف!از من فاصله بگیرکه آهم سیاه می کند، سیاه!...
رگبار ناسزاهای تو و رمیدن آهوی تشنه کام عشقآه،چه سوت و کور استبرکه ی دلم!...
چراغ خانه را روشن کنبگذار دنیا روشن شودبیرون خانههیچ نیستجز فریب...
لحظه ها آب می شوندهمچون رد پای توبر برفهای کوچه ی ما...
ماه را ببینکه بوسه ی خدا را می ماندبر پیشانی بلند آسمان!و ببین شعرم راکه قد می کشدتا بوسه ای گذاردبر گونه ی تو!...
