سه شنبه , ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
چه بگویم ...درد این کوه مرا خواهد کشتآب آن اندوه بزرگچشم ها را خواهد شستکوه کوچک ... کوه غم ... کوه بزرگ ...شعر خوب ، شعر غم ، شعر غریبچه بگویم ...ما را خواهد کشت این درد عجیبرعنا ابراهیمی فرد...
اسفند ماهی که باشیاگر روزی داستان یه اسفند ماهی رو نقل کردی …!!بگو …!!بی کس بود اما کسی را بی کس نکرد …!!تنها بود اما کسی را تنها نگذاشت …!!دلشکسته بود اما دل کسی را نشکست …!!کوه غم بود ولی سعی کرد کسی را غمگین نکند …!!و شاید بد بود ولی برای کسی بد نخواست …!!اسفندی که باشی صبرت که لبریز شه فقط می گذری …هرچقدم که واست عزیز باشه …...
آبان ماهی که باشیصبح تا شب میشی سنگ صبور دوست و آشناشب خودت میشی کوه غم خوابت نمیبرهگذشت رو خوب بلدیگذشت از بدی ها، تهمت ها، اشتباهاتآبان ماهی که باشیچتر مهربانی ات برای تمام کسانی کهزیر باران تنهامانده اند باز استمتولدین آبان دلشون یه دریاست...
خودم خواستم با تمام وجود با تویی که نبود عاشقانه بمانم من این عشق را با همین کوه غم روی دوش دلم تا ابد می کشانم...
