در گوی زیبای چشمانت،طالع خویش را دیدم در بودنت سفیدی! در دوریت تباهی!
بیخیال باش جان دلم! بیخیال تمام نبودن هایشان.... بیخیال تمام بغض هایی که در خلوت شکست و کسی اشکمان را پاک نکرد! بیخیال تمام روزهایی که منتظرشان بودیم تا حالی از دل سوخته ما بگیرند! بیخیال همه اینها... سخت بود،ولی گذراندیم تلخ بود،ولی یاد گرفتیم فهمیدیم دوست داشتنشان توهماتی بیش...
و خداحافظی واژه مسخره ای بینمان.. صرفا جهت احترام مگر میشود عاشق بود و به یاد معشوق شب روز را سر نکرد؟؟ تا توهستی وجودت تسکین است و بعد یاد تو تسکینی است برای درد دوریت....
در گوی زیبای چشمانت، طالع خویش را دیدم در بودنت سفیدی! در دوریت تباهی!
گاهی دلت میلرزد با لبخندی عاشق میشوی با نگاهی... و از آن روز است که دائم تفال میزنی و راز غیب میجویی میشود؟میشود دستانت را بگیرم؟ حلقه ایی خاص در دستی بیندازم که بپیچد دور قلبت... حلقه ایی که میگوید: نرو! نرو جان دل... نرو و بمان به پای کسی...
