متن افتادگی

پنجه در پنجه‌ی هم
خالی
اُفتادگی آموختیم
در درّه‌ی روزمرگی

ماه،
بیرونِ آسمانِ ما
-پلنگانِ نابینا-
بود...

باشد نشان پختگی،افتادگی،کلیم
آن میوه نارسست که بر دار مانده است

نیست اکسیری به عالم بهتر از افتادگی

قطره ناچیز گردد گوهر از افتادگی

من اهل افتادن تو اهل گرفتن
کدام راه رسیدن به توست؟
افتادیگیم یا غرورت؟!

ارس آرامی