متن ایثار عاشقانه

به نام یگانه‌ی مهرآفرین

با مهرِ تو زیر نبضِ دامن بروم

دامن که نه زیرِ تیرِ آهن بروم

حتّی به سرم پتک بکوبی، گویم:

قربانِ بداخلاقیِ تو، من بروم

وچه دردناک است اندوه درخت
آن زمانی که به اجبار قامتش خم میکند
تاکه ضربه نرساند به دوست که در نزدیکیست
و کج و معوج میشود شکل زیبای تنومند لوندش
و لی آنقدر قوی میماند و دل درگرو ایثار می پیوندد
که لبخندش از میان اندوه نمایان است