متن ایرج جنتی عطایی

چشم بستن بر دو چشم همچو آهویت چه سود
تا که این دل دم به دم بی چشم سر می بیندَت...

تا نُتِ سُل ما زِ خطِّ حامِل از "فا" می رویم

با نُتِ سُل تا به "لا" وُ تا به بالا می رویم...!!!

قلبمو عادت بده
به عاشقانه مردن
از عشق زنده بودن
از عشق جون سپردن
عشق من عاشقم باش

برشی از ترانه

هرچه تبر زدی مرا
زخم نشد جوانه شد...

پرسه در خاک غریب پرسه بی انتهاست
همگریز غربتم زاد گاه من کجاست

مرا به خانه‌ام ببر
که عشق در میانه نیست
مرا به خانه‌ام ببر
اگرچه خانه ، خانه نیست ...

تحمل کن عزیز دل شکسته
تحمل کن به پای شمع خاموش
تحمل کن کنار گریه ی من
به یاد دلخوشی های فراموش
جهان کوچک من از تو زیباست تحمل کن عزیز دل شکسته
تحمل کن به پای شمع خاموش
تحمل کن کنار گریه ی من
به یاد دلخوشی های فراموش...