متن باطن

هر کی تظاهر به هر چی میکنه، درست تو باطن عکس اونه!

باطنش،همچو پشت آینه بود
ظاهر هر که صافتر دیدم

شبیه رفتن من اشک های تو هم جاریست
نپرس آن روز بی چارگی ام به خاطر کیست

تو آفتاب حیات آوری برای همه
اگر من آدمکی برفی ام گناه تو چیست؟

شکستی و ریختم به پایت جهانم را حالا
برو برای همیشه ، خرابه جای تو نیست

شبیه باد اگر...

آراسته ظاهریم و باطن، نه چنان
القصه، چنانکه می نماییم، نه ایم

زیبایی یک زن
به باطن اوست نه به ظاهرش!
وقدرت یک مرد
به حمایت کردن اوست
نه زور گفتنش...

کسی از باطن زیبای ادما خوشش نمیاد!

زمان زیادی گذشت که فهمیدم اونی که میخوای نمیشه…
فهمیدم بی تفاوتی بزرگترین انتقامه…
تنفر یک نوع عشقه…
دلخوری و ناراحتی از میزان اهمیته…!
غرور بزرگ ترین دشمنه…
خدا بهترین دوسته…
سلامتی بالاترین ثروته…
آسایش بهترین نعمته…
فهمیدم رفتن همیشه از روی نفرت نیست…
هرکی زبونش نرمه دلش گرم نیست…...

گریزانم از این مردم
که با من به ظاهر
همدم و یکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
به دامانم دوصد پیرایه بستند.

خنده ی خشکی به لب دارم ولی بارانی ام
ظاهری آرام دارد باطن طوفانی ام