مثل یک شعرم که خارج می شود از وزنِ خود روزهایی دارم از ویران شدن هم، سخت تر! گاه می خندم که حالم را نپرسی، راستش نیست در دنیای ما، از من کسی بدبخت تر! شاعر: سیامک عشقعلی
من یه صندوق صدقه تو اتاقم دارم ،هر روز یه مبلغی میندازم توش تا اخر ماه یکجا که شد برمیدارم میزارم جیبم اینطوری هم هفتاد نوع بلا رو رفع کردم هم به یه بدبخت کمک کردم
از بس پیام تورهای سفر به اروپا و کشور های مختلف واسم اومده و من هم جوابی بهشون ندادم امروز یکیشون پیام داده میگه شابدالعظیم چی .... شابدالعظیم هم نمیای بدبخت؟
سفید چون اولین برف زمستانم و سرد چون ایست زمین در دل بھمن تو اوجی من فرود... دستانم خالی خالی چون دستان فرشته ی نیکی در یلدای طولانی و تو ھمه چیز را داری مثل عزرائیل زمستان چه بدبختم من چه خوشبختی تو تو بابانوئل ، من گوزن سورتمه ی...
خیلی دوست داشتم خوشگل میبودم که الان بگم:این زیبایی چیزی جز بدبختی واسه من به ارمغان نیاورده ولی متاسفانه هم زشتم هم بدبخت معنی ارمغانم نمیدونم چیه :)
میلیون ها و میلیارد ها آدم توی این دنیا هستند و همه شان می توانند بی تو زندگی کنند / آخر چرا من بدبخت نمی توانم؟
