متن خستگی عمیق

بدترین نوع خستگی اینه که ندونی ازچی خسته‌ای اون وقته که یکی یکی شروع میکنی به حذف کردن همه‌ی چیزهایی که فکرمیکنی ممکنه باعثش بوده باشن ولی بازم اون آخرش که دیگه هیچی نمونده باشه میبینی که فقط خودت هستی وخستگیت!

گاهے حس مےکنم خودم را گم کرده‌ام؛ انگار
خستگے روے تمام روزهایم سایہ انداختہ.
چیزهایـے کہ روزے قلبم را گرم مےکردند، حالا
فقط خاطره‌اے دورند. دیگر چیزے درونم نمانده،
جز سکوتے کہ نمےدانم مرحم است یا زخم..

خسته ام
خزیده چون کبوتری درقفس

درنایی تازه از کوچ پنجره ها از راه رسیده...

گویا پرستویی هستم که به شوق بهار تمام آسمان را شقایق چیده...

خسته ام
انقدر خسته ...
که دلم میخواهد ، خواب ابدی تعبیر پلک هایم باشد...
میدانی ...
دنیا با من نساخت
با ما...