متن روحِ من

هر کس که تو را خواست ز خود دور بگیرد
قلبش به تپش جان از آن شور بگیرد

یک قطره ی اشکم به در خانه‌ات افتاد
دریا شد و از چشم تو دستور بگیرد

هر قطره چو افتد به رهت بحر شود زود
هر قطره اگر پاک شود نور بگیرد...

در نیمه شبِ سپیدِ تابستانی
ماه از پنجره ی اتاق می تابید
در موسیقیِ سکوت گم بودم
باد بر گیسوی بید شانه می زد
انبوهِ برگ ها
چون رویای نیمه شب
به طنین درمی آمدند
جغدی بر درختِ توت می خواند
و سیرسیرک از زیرِ بوته ی نعنا
صدا می...