متن سد

اگر آبی به راهش سد ببندد
همه رویَش لجن گیرد، بگندد
زلال اما اگر باشی چو جیحون
همه دشت و دمن، با تو بخندد

اسمِ تو، سرفصلِ واژه، واژه ی شعر دل است؛
مطلعِ شعرِ گروه این نااامِ پُر مَد کرده ام!

با تو اعضای گروهم، می شود، کامل فقط؛
با رباتِ دل، ورودِ غیرِ تو، سد کرده ام!

هر چه از روشنی و سرخی داریم برداریم
کنار هم بنشینیم
و بگذاریم که دوستی ها سدی باشند در برابر تاریکی ها
یلدایتان رویایی
روزهایتان پر فروغ
شبهایتان ستاره باران . . .

مهر و ماه من ، از روزی که با هم دیگه رابطمون و شروع کردیم واسه شب تولدت برنامه ریزی کرده بودم
دلم میخواست امشب کنارت باشم و کاری کنم بهترین تولد زندگیت بشه
ولی حیف که خیلی چیزا از عهده ی من خارجه و دست من نیست
الان ما...

شکسته سد چشم هایم
بگذار انگشت وفایت را
که این شناسنامه
پتروسی فداکار می خواهد