متن هایکو

بر دیوار سد/
موج چنان می کوبد،گویی/
من مقصرم

برف در کوهستان/
تنها چراگاه بره ها/
جایی بین گورها

خانه‌ی پدری/
از دری که دیگر نیست/
وارد می شوم

مراد لاهوتیان
رنج و محنت ما بود
که حاصل شد

یادت،
همچون باران،
بر دلم می بارد.
هوای دلم چه خنک!
چه خوش!

بر فضایی که او قدم زده است بوسه بزن
از اینجا تا پنجره
او بر زمان ردی به جا گذاشته


_ایان مک یوان
رمان" ماشین هایی مثل من،آدم هایی مثل تو"
ترجمه ی اشکان دانشمند

اولین برف …
هجوم نیمی از کلاس
به سمت پنجره

بالا شهر /
تنها صدای آشنا/
قارقار کلاغ /

یک چمدان
روی پله های خانه ی سالمندان
سرمای پاییز

میرسیا مُلدُان

هنوز هم بی خبری
حلقه های قهوه
روی پیانوی قدیمی

راهی میان بُر
از پاییز تو تا پاییزِ من،
خار تکیه گاهِ گُل

لانه ی پرستو، /
مانده بر شاخه ی لخت.../
کاسه ی گدایی/

یخبندان.../
صدای شاخه های بلوط/
درون تنور/

تماشای امواج؛/
کوتاه و بلند می شود/
هایکوی من

خواندن هایکو؛/
میان گل های بهاری/
وزوز زنبور

اذان صبح؛
گوش می دهم به آوای
سینه سرخ

سکوت در تهی..
دور از اسم ها و شکل ها..
آبیِ دریا...

ثمر و سایه..
دهش بدون خواهش..
درخت بلند...

پس از درو.../
کلاهم را بر می دارم/
از سر مترسک

رفیق نیمه راه؛/
محو می شود بر سنگ /
شبنم بهاری

پرویز مخدومی

رگبار سحرگاهی؛/
به دور خود می چرخد/
خروس بادنما

پرویز مخدومی

امواج دریا..
به زودی رد پاها..
از بین می رود...

شب از راه رسید..
این درخت صنوبر..
آواز می خواند...

خودم را کشتم..
آخر حرف زد شقایق..
باد مجبورش کرد...