amin.dorafshan

کودتای چشمِ تو، آتش‌بسی یک روزه بود
رفتنت، اعلانِ جنگِ کلّ دنیا با من است

تا تو گرسنه ای

من سیرم


از زندگی...

اگر آبی به راهش سد ببندد
همه رویَش لجن گیرد، بگندد
زلال اما اگر باشی چو جیحون
همه دشت و دمن، با تو بخندد

بی تو دنیا را نمی خواهم

نمی دانم تو به اندازه دنیایی

یا دنیا به اندازه تو

مادر...!

هر آنکس بویی از مردی نبرده
دو روزه زندگی را گول خورده
اگر صد سال مانَد بینِ مردم
چه فرقی باشدش با دیوِ مرده؟