شعر پست مدرن

روی کاغذ
هجده ساله
زاده ی شهر بی وجود
برچروکِ پیشانی‌اش
گردوخاکِ زلزله‌ی سی سال پیش
عکسِ ممهور
مایل به چپ
انگار در انگاره ها
از قابِ خواب فرار کرده
سری که از تن
حوصله‌اش سر رفته
و گوش‌هایی که
شماره ی شناسنامه را
لای رادیکال
زمزمه کرده‌
روزِ صدور...

در پادگانِ زخمی و بیدار باشِ شب
از بُرجکِ نگاه کسی کلّه پا شدم
ذهنم مچاله شد کفِ پوتین گریه ها
در متنِ انفرادی شعری رها شدم
___________________________
سربازهای خسته ی بیتم گرسنه اند
فرمانده کنایه، ته دیگ مُرده است
سهمِ تمام زاغه ی افعالِ خورده را
با تانک از...

سار! شاید علت اینکه دلم می لرزد است
چون که قلبم شاخه ی خشکی که از آن پر زد است

فکر من مشغول تاریخی ست تکراری در عشق
ابر دلگیر اعتقادش:قطره ها می افتد است

شک بکن بعدش یقین آلود همراهم بیا
عشق تو تک اعتقاد قلب مردی مرتد است...