دلم گرفته از این روزگار بحرانی دلم گرفته خدایا نگو نمی دانی زمین که ارثیه ی اشتباه آدم بود دوباره پر شده از نقشه های شیطانی چقدر مانده که دنیا به آخرش برسد برای دلهره ی ما کجاست پایانی صدای همهمه ی باد هرزه می پیچد درون کوچه ی آباد...
پناه به که باید بُرد که اشارهء ابروهای شیطانی اَت سمتِ خداست...؟ حادیسام درویشی
حیران شده ی گریه ی پنهانی خویشم آرامشی از لحظه ی طوفانی خویشم پنهان شدی و فکر خیانت به سرم زد شرمنده ی این حالت شیطانی خویشم