پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
به دست خط آدما توجه کنیندست خط اینطوریه که شاید طرف نوشته باشه من امروز خیلییی شادم اما خطش داد بزنه که مثه چی دروغه! فاطمه عبدالوند...
هیچ کس جز خودت نمی فهمه چه رنجی می کشی!...
و من چندین تا منممنی که منعطف است، مهربان است و دلسوزمنِ دیگری که سرد است، بی تفاوتی در خونش جریان دارد و خنثی.منِ قاطع و محکم که حرفش یکی ست.اما از همه غریبه تر منِ ناآشنایی است که دلتنگ می شود! شکننده است و کم صبر همان منی که چونان کودک خردسالی بهانه گیری می کند.همانی که از تمام من های دیگر کم رنگ تر است کم تکرار تر و بی سر و صدا تر. اما امان از زمانی که آواز هستی سر می دهد. آغاز می شود. پررنگ می شود. تکرار می شود و پر سر و صدا. آنگاه...
آدمای این دوره زمونه شجاعت اعتراض کردنم ندارن چه برسه به مبارزه! فاطمه عبدالوند...
تاحالا از شدت خشم به اوجِ غم رسیدی؟تاحالا از فریاد به اشک رسیدی؟از بن بست به بن بست رسیدی؟! فاطمه عبدالوند...
یکى از عجایبِ زبانِ فارسى هم اینه که بارِ کج به منزل نمى رسه، ولى دیوارِ کج تا ثریا میره!!...
بدون شک آغوش آبان ماهی هاهشتمین عجایب دنیاست...واردش که میشوی زمان برایت بی معنا میشود...آبانی یعنی فرمانروای احساسات......
