متن تناقض

چه پارادوکس غریبی‌ست عشق!
 می‌پژمراند؛
می‌سوزاند؛
نابود می‌کند؛
و باز،
زندگی می‌بخشد!

در پارادوکسی جنون‌آمیز،
دل پُراحساسم،
سوختن و ساختن را،
بی‌نهایت،
دوست دارد...

یک زن دو چهره داره،
یکی برای جهان
و یکی برای خلوت خودش

از همه خسته ام
دلم میخواهد بخندم
اما تنهایی نمیتوانم..
و این تناقض، روزمرگی ام را رها نمیکند.

آدمای این دوره زمونه شجاعت اعتراض کردنم ندارن چه برسه به مبارزه!





فاطمه عبدالوند

با هم متضادند و ندارند تناقض !
گفتم "برو"، یعنی که "بمان" ، کاش بفهمی ...
.
.

زنانه دوستت دارم...
و مَردانه می مانم پایت...
و این زیباترین تناقضی ست...
که با عشق باورش کردم...



️️️

زنانه دوستت دارم
و مَردانه می مانم پایت
و این زیباترین تناقضی ست
که با عشق باورش کردم...

️️️

من باید بوکوفسکی می شدم
و یا کارور
لاجرم امیر آقایی شدم!
غوطه ور
میانِ کاغذها و نوشته هایِ بی شمارم.
نه شاعری به غایت
نه کتابخوانی به تمامی،
در این میانه یِ تردید و تناقض
شعرهایی مرا سرود
و من هم شعرهایی را.
با این همه اما
راضی ام...

گاهی وقتا معنیه هیچی،
واقعا هیچی نیست.
تناقض یعنی جایی که یه کلمه،
معنیش برعکس خودش باشه...

مثل وقتایی که یه نفر رو صدا می زنی
و بعد از جوابش..
آروم می گی هیچی
کی می دونه
توی این هیچی،
چقدر دوستت دارم جا مونده؟...
مهم نیست چقدر دور،
چقدر...

من قلب خویش را بین دو احساس متناقض می یابم

وحشت از زندگی و ولع زندگی