متن غاده السمان

حین تذوق الفراشة طعم التحلیق بحریة
حین تعرف نشوة تحریک أجنحتها فی الفضاء
لا یعود بوسع أحد إعادتها إلى شرنقتها
و لا إقناعها بأن حالها کدودة أفضل.


آن گاه که پروانه طعم پرواز آزادانه را می چشد
آن گاه که سرمستی تکان دادن بال هایش را در هوا درمی یابد...

به گمانم، ما موسیقی و عطر را اصلاً برای این دوست داریم که فضاهای قبلی زندگی مان را تداعی می کنند. این هم راهی است برای این که با مرگِ لحظه بجنگیم و آن را به زندگی بازگردانیم و سایه ها و بازتاب هایش را زنده کنیم، هرچند موقت.

به من بیاموز
چگونه عطر به گل سرخش باز می گردد
تا من به تو بازگردم ..
مادر
به من بیاموز
چگونه خاکستر، دوباره اخگر می شود
و رودخانه، سرچشمه
و آذرخش ها، ابر
و چگونه برگ های پاییز دوباره به شاخه ها
باز می گردد
تا من به تو...

به دوست داشتنت
متهمم
به این جرم افتخار می کنم
و به فراموش نکردنت
و آرزویم
این است که مجازاتم
حبسِ ابد در گردشِ خونِ باشد!

خنجر مدفون فی لحم ذکریاتی انتِ.

تو، خنجری فرو رفته در گوشتِ خاطراتِ منی...

محبوبِ من!_پایبندِ_من_باش_چون_اندوه_...

من رعد آسا فریاد می زنم
دوستت دارم...

به دوست داشتنت
متهمم
به این جرم افتخار می کنم
و به فراموش نکردنت
و آرزویم
این است که مجازاتم
حبسِ ابد در گردشِ خونِ تو باشد!️

. این که با تو باشم و با من باشی
و با هم نباشیم
جدایی همین است

این که یک خانه ما را در بر گیرد
اما یک ستاره ما را در خود جا ندهد
جدایی همین است

این که قلبم اتاقی باشد
خاموش کننده‌ی صداها با دیوارهای مضاعف
و...

در سرزمین من خار نکار
شاید فردا پا برهنه به دیدارم بیایی!

هنوز دوستت می دارم
علیرغم هرچه هست
چون در سواحل تو آموختم
چگونه از میان صدفی
مهتاب را بنوشم ...