متن لطیف هلمت

دستم را بفشاری
واژه می بارد و شعر می چکد
دستت را بفشارم
پنج شیشه ی عطر
در کفِ دستم
می شکنند

با هم که باشیم سه تاییم
من ، تو و بوسه
بی هم چهار تاییم
تو با تنهایی
من با رنج

به چه درد می خورد
که هزار شهر را بگردی
اما به راه دل خویش آگاه نباشی...

_ لطیف هلمت
_برگردان: مختار شکری پور

باد برف را آب می کند

عشق نیز دلم را

برف به سیل تبدیل می شود

دلم نیز به آفتاب

حس هفتم

بمن می گوید:

«آتش»

خشم بزرگ

خداونداست

معلم جغرافیا هرچه که می خواهد ؛
بگذار بگوید

کره خاکی تنها دو دریا دارد و بس
آن هم دو چشمان تو...