شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
نه نشاطی است در شاخه ها /نه پرنده ای /به ساختِ آشیان /درختِ مطرود از جنگلم /درختی /که هر برگش /دچارِ صرعِ پاییزیست... /«آرمان پرناک»...
درد است آن کسی تنهایم گذاشتکه به جرم با او بودن مطرود یک شهر شدمارس آرامی...
تو رسولِ عشق ی وُمیان این قوم هوا پرست --مطرود! زانا کوردستانی...
