می دانی! این روزها بیشتر از شعرِ سپید سرم گرمِ برف بازی ست ممنون که زمستان را به من هدیه دادی «آرمان پرناک»
مخند ای نوجوان زنهار بر موی سفید ما که این برف پریشان سیر بر هر بام می بارد
مبر ز موی سفیدم گمان به عمر دراز جوان ز حادثه ای پیر می شود گاهی
