دستت را می‌گیرم، حتی اگر نباید. نفس‌هایم روی گردنت می‌لغزد و دیوارها راز ما را می‌شنوند. هر نگاهت در من آتشی ممنوع می‌افروزد، و من بیشتر می‌خواهم… با جسارتی که مرزها را می‌شکند، تو را به خودم می‌کشم.
دور از نوازش های دست مهربانت.. دستان من در انزوای خویش تنهاست بگذار دستت راز دستم را بداند بی هیچ پروایی، که دست عشق با ماست
بگذار دستت را در دستم گذارم بی هیچ پروایی که دست عشق با ماست ️️️
به من گفتی که دل دریا کن ای دوست همه دریا از آن ما کن ای دوست دلم دریا شد و دادم به دستت مکش دریا به خون پروا کن ای دوست
