چهارشنبه , ۱۴ آذر ۱۴۰۳
حروف مهر را از تو شنیدمحدیث عاشقی را در تو دیدم معلم ای زلال آبی عشق کنار تو به رویایم رسیدم اعظم کلیابی بانوی کاشانی...
تا دنیا دنیا دنیاس آبی مال ماستما قهرمانیم جام تو دست ماست...
لبت قرمز دلت آبی چه تلفیقی شما داریغروب گرگ و میشی که به دریا انتها داری...
غرق شد شناگر/دریا ابی بود و ارام/بادکابوس های ساحل را می شمرد....
آرامتر از آبی دریاست نگاهت️️️...
می خواستم پر واکنی در منآبی ندیدی آسمانم را ......
چشم‌های آبی‌اش بر من هجوم آورده بودحملۀ سرخی تدارک دیدم و بوسیدمش...
شال آبی روی سر، با رژ قرمز بر لبت،مثل دربی نازنین، امشب مساوی کرده‌ای...
