متن چشمانت وطن من است

چیست عشق؟
شنیدیم فرمانی است الهی!
به شنیده هامان ایمان آوردیم...
شنیدیم ستاره ای است آسمانی!
و ما هر شب دریچه ها را گشودیم
و انتظار کشیدیم...
شنیدیم آذرخشی است!
اگر لمسش کنیم، برق زده می شویم...
شنیدیم شمشیری است برّان!
و آن را از نیام برکشیدیم
و کُشته شدیم!...

هر گاه به نام زنی ترانه ای سرودم،
قومم بر من تاختند:
«چگونه است که شعری برای وطن نمی گویی؟»
و آیا زن چیزی جز وطن است؟
آه.. کاش آن که مرا می خوانَد،
دریابد
عشق نگاشته های من
تنها برای آزادی وطن است...

داعیه دار غیب خوانی نیستم محبوبم!
اما دنیا تمام می شود بی تردید
آن گاه که زنانگی تمام شود...

بگذار با تمام حروف ندا صدایت کنم

باشد آن گاه که نامت را می خوانم،

از میان لبانم زاده شوی...

بگذار دولت عشق را بنیان نهم

و تو ملکۂ آن شوی

و من بزرگ ترین عاشقان آن شوم.

بگذار انقلابی را راهبر باشم

که حکومت چشمان تو را بر مردمان...