متن کوتاه یار

بی ثواد بودم!
که تو را
یار خواندم

کاش روزی برسد هر که به یار ش برسد
دل سرما زده ما به بهار ش برس

ترک ما کرد آنکه با ما روزگاری یار بود

آنکه یارش در بغل دارد چه داند حال من

فرمانده عشق یار محبوب تویی
دردانه تویی /کمال مطلوب تویی

زل می زند سکوت
به چشمان یار

بمان که عشق به حال من و تو غبطه خورد
بمان که یار توام
عشق کن که یار منی...

ای یار غلط کردی / با یار دگر رفتی

عشق آن بغض عجیبی ست که
از دوری یار
نیمه شب بین گلو مانده و جان می گیرد