متن دردانه

دُردانه ی حسّ دلم ای جان و نفَس!
مِهرت، شده بهرِ عطشِ عاطفه بس؛

پیوسته تو هستی تپشِ خاطره پس:
جز تو، تبِ قلبم، نکند میلِ به کس.

اسیر بند تو، بس بی قرارم
فغانِ دوریت، از دل برآرم
مرا یاد تو در دل غمین است
کجایی رفته ای دُردانه هزارم

می شود روشن چراغ خانه ام با عشق تو
جان بگیرد این دل دیوانه ام با عشق تو

عطر احساست که می پیچد میان باغ دل
گل کند صدها غزل جانانه ام ، با عشق تو

من که زلفم را به بوی عشق تو آمیختم
دلبری خوش قلب و زیبا...

صبح است دلارامم ای حضرتِ مستانه
مضمونِ دو بیتی ها دردانه ی این خانه
امروز چه خوش یُمن است صبحانه کنار تو
لبخند حلالت باد خوش مزه ی دیوانه...

دیوانه منم...دردانه تویی...هیهات از این درد که آواره من وبانی ویرانه تویی

《طاهره عباسی نژاد》

صبح است دلارامم، ای حضرتِ مستانه
مضمونِ دوبیتی ها، دردانه ی این خانه ...

امروز چه خوش یُمن است صبحانه کنار تو
لبخند حلالت باد، خوش مزه ی دیوانه ...

شهریوری که باشی
می شوی دلیل آرامش دیگران
انگار خدا وجودت را
با گل های بابونه سرشته باشد ...

شهریوری که باشی
می شوی مایه ی دلگرمی
می شوی سنبل صبوری و اعتماد
می توان ساعت ها کنارت نشست
بی آنکه خسته شد ...

شهریوری یعنی
فرزند ته تغاری تابستان...

آبان
این دردانه ی دلربای پاییز
طناز و خرامان
با قدم های آهنگینش
بر کلبه ی دلم سایه گسترانید
و امنیت آغوشی
از جنس ناب پاییز را
بر بستر تنهایی ام
پیشکش کرد...

.
نازت خریدن...
دارد ای دردانه معشوق

به تو ای پنجره ی رو به خیابان؛ سلام...
تب عشق گل خشکیده به گلدان ؛سلام...
قصه ی بوسه ی آن نیمه شب پنهانی؛
ای پریزاده و دردانه ی باران ؛سلام ...
گفته بودی همه شب چشم به راهم شده ای؛
آمدم سوی همان دیده ی گریان ، سلام...
آمدم...

دُردانه ی این قلب...
پر احساس منی

دردانه ی این قلب پر احساس منی

اساسِ رفاقت، دیوانگی ست...
باید یکی را در زندگی داشت،
حتما که نباید عشق یا معشوقه باشد
می‌تواند یک دوست یا یک رفیقِ خیلی صمیمی باشد
باید یکی را در زندگی داشت
یکی از جنسِ رفیقی بی ریا، یکی درست مثلِ تو برایِ من...
مو فرفری منِ، قلبِ پاییز، مادر،...

فرمانده عشق یار محبوب تویی
دردانه تویی /کمال مطلوب تویی

دخترم

زمستانم با تو بهار است

تو امید فرداهای منی،

محرم راز منی، تک گل باغِ منی

دردانه منی و من از دوست داشتنت کوتاه نمی آیم