پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
هر تارِ مویِ او،طنابِ دارِ یک قلبِ گردن کلفت هولوکاستِ جدیدی در پیش...«آرمان پرناک»...
ابرو خَم چوگان و گوی چشمش به دام اسیرگیسوانش بر باد چو تاخت یال توسن استارس آرامی...
هر اعتیادی را ....می توان ترک کرد...اما بیچاره مردی ...که به خوابِ....روی شانه های زنی ...عادت کرده...اوج بی تابی ...آن هنگامی ست...که لابه لای بی خوابی هایش...هوس نفس کشیدن گیسوانش به سر بزند...!...
