متن یاسمن معین فر

گویا نقطه ضعفم دستش آمده بود
فهمیده بود عاشق صدایش شدم و برایش جان میدهم
هر دفعه برایم ویس می فرستاد و با دلبری هایش قند را در دلم آب میکرد

میدانی دلبر جانم؟!
تو با هربار خندیدنت تیری بر قلبم میزنی که هیچ دارویی جز آغوشت نمی تواند مرا آرام سازد

تو میدانستی چَشمانت تمام دنیای من است!؟
با این حال در یک چِشم بهم زدن،جهانم را از من ربودی
میدانی دلبرجانم،خاموشی چَشمانت پایان قصه پر رمز و راز عاشقیمان بود

درسته از زندگیت رفتم
ولی اونی که این وسط دل شکوند تو بودی نه من
ترکت کردم تا ارزشمند بودن خودم رو ثابت کنم

تعهد میدونی یعنی چی؟!
یعنی با اینکه پیشم نیستی
با اینکه از زندگیم رفتی
باز هم هنوز به هیچکس اجازه نمیدم بهم نزدیک بشه چون صاحب قلبم تویی
فقط و فقط تو
تویی که هنوز هم خاطِرِت تو ذهن و قلبم و عزیزه
و این دل لامصب فقط با شنیدن...

اگه عاشق شدی
عشقی باش که مسکنه
دوای هردرده
شیرینی آرامش امنه

میدونی چی دردناکه
اینکه کنارت داشته باشیش ولی نتونی در آغوشش بگیری و دائما به رابطش با بقیه حسادت کنی و ترس از دست دادنش رو داشته باشی
از دست دادن نگاش
صداش
خنده هاش
و نخوای قلبش سهم کس دیگه ای بشه جز تو

میدانی
هنوز هم هر شب در سکوت و تنهایی هایم خاطراتمان را مرور میکنم
دلم برای صدایت،خنده هایت تنگ شده است
کاش میشد
پناه ابدی قلبت باشم
کاش برای یکبار هم شده طعم آغوشت را میچشیدم
گویا سرنوشت با ما یار نبوده است که اینطور ما را از هم جدا...

گاهی اوقات با خود میگویم
کاش میشد
می توانستم هنوز صدایت کنم و تو بگویی جانم و من غرق شوم در خوشی های عاشقانه ام
کاش می توانستم هر ثانیه ازتو خبری بگیرم
کاش می توانستم در لحظات تلخ و شیرین زندگیت همراهیت کنم
کاش کاش کاش
فایده ای ندارد...

در آغوشم بگیر
که جز آغوشت,دیگر برایم پناهی نیست

جانانم،...
زندگی بدون وجودت،
بدون استشمام بوی تنت،
برایم مرگ آور است،مانند ماهی که بی آب میمیرد.