کرم شب تاب ما همه کاتبِ کوچکِ مکتبِ خویشیم و راوی روز هایی که با شمار ثانیه ای می گذرند. گاه با قلم زندگی و جوهر قلبمان این دواتِ به رنگ شب را به سپیدی قلب عزیزانمان تبدیل می سازیم، گاهی هم در فراز و نشیب زندگی، این دوات افسار...
[•چَشمانَت•] کاش غرق در نگاهت می شدم و دیگران برای همیشه کالبدِ این جسم بی جان را در عمق چشمان تو می یافتند. آخر حرف از تو که می شود من به چند تکه استخوان بودن هم در کرانه های ابدی چشمانت رضایت می دهم؛ آری، اگر بدانم تو از...
[•ضِمیرِمَن•] قلمم را در دلِ دفتر رها کرده، می نگارم آنچه حضرت دل فرمان دهد و کلماتی که از این اقیانوسِ بی کران بر می خیزند را تقدیم نگاهت می کنم. حرف از تو که می شود نگاشتن بسی سخت است . گویا تو مدت هاست در ضمیرِ من جا...
[•دَرحَسرَتِ آزادی•] محبسِ ساخرِ فاخری که برایش برگزیده بودند او را از خواسته ی قلبی اش مستغنی نمی کرد. آزادی اش مرهون میله های زندانی بود که پیله شده بود دور کالبد نحیفش؛ حال دیگر موسم پروانه شدنش فرا رسیده بود و از خانه ی زنگار گرفته اش پس از...
