موقع خواندن تاریخ، به این جمله برخوردم «در بُعد روابط خارجی، موسولینی سودای احیای دوباره ی امپراتوری روم باستان و تسلط بر دریای مدیترانه و شمال آفریقا را در سر می پروراند، تجاوز نظامی این کشور به اتیوپی در آفریقا نیز با تکیه بر همین تفکر صورت گرفت» بعد از خواندن این جمله موضوعی فکرم را به شدت درگیر کرد، که موسولینی این وسعت از زمین را برای چه و برای که می خواست؟اگر برای قدرت، قدرت را برای چه می خواست؟ اگر برای آرامش و ثروت، این آرامش و ثروت را برای چه و برای که می خواست؟ اگر برای خود و مردم، پس چرا از همان اول خواستار تجاوز به کشوری دیگر و جنگ شد؟مگر نه اینکه هر آن چیزی که انسان خواهان به دست آوردنش است، تنها وسیله ای است برای رسیدن به آرامش؛ ما خانه و خانواده و مال و ثروت، قدرت، عشق و هر چیزی که در این دنیاست را برای تجربه کردن حس خوبش می خواهیم که آن حس خوب همان آرامش و خوشبختی است، پس چرا بعضی ها چیزی را که از همان اول می توانند داشته باشند را اول به هم می ریزند و خراب می کنند تا بعدا آن را به دست آورند، هر چه به آن فکر می کنم چیزی جز جنون و دیوانگی نمی بینم، یک لحظه به این فکر کنید که من مردم یک سرزمین را به قتل برسانم تا مردم کشور خودم در سرزمین وسیع تر و پهناور تری زندگی کنند، مگر نه اینکه آنهایی هم که جانشان را از دست دادند، آدم بودند وحق زندگی داشتند، پس آن تکّه زمین بیشتر برای چه و برای که بود؟...!
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
صفحه ی رسمی شقایق بهرامی فرد