ماه را لمس میکنم
و به صورتم میپاشم
سرمه ای ازچشم های سیاهت
را برچشمهایم میکِشَم
باگلوبندی از ستاره و پولکی برگوشهایم
به خوابت سرزده می آیم
سری به رویاهایت میزنم
میگردم ومیگردم تاخودرا
در آن ها ببینم؛
هرطرف را که می نگرم
سراب است
برمیگردم و در صفحه ی سپیدم ،
با خودنویسی از جوهر مهتاب ؛ تاطلوع چشمهایت
از تو می نویسم ومینویسم ومینویسم....📖
سپیده اسدی
مهربان
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
