در دل جاده ی پاییزی، زیر سایه ی باران
لبخندها و آغوش های گرم، پناهی از طوفان
جهان در گرداب غم، اما دلی که شاد است
رنگ های پاییز بر قلب ها نقش می بندند
عشق، چون درختی ریشه دار در خاک زندگی
غم ها می رقصند زیر باران سرد،
اما عشق، شمعی است که در شب می درخشد
شکی نیست، اینجا کنار هم
دل هایمان به لطیف ترین شکل ممکن
ترانه ای از عشق و امید می خوانند
و بوی باران، نمادی از پیوند ما
دست در دست، با میوه های حقیقت
این جاده ی پاییزی ما را به هم می رساند
در آغوش عشق، غم ها رنگ می بازند
و دل های ما با بوی باران شاداب می سوزند
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
غزل قدیمی