خنده بر لبهای تو هر وقت جاری می شود
حال واحوال دلم سبز و بهاری می شود
اشک شوقم می چکد هربار می بینم تورا
تو میایی گونه هایم آبیاری می شود
از بلور چشم تو ، ای در نگاهت آفتاب
باز صحن قلب من آیینه کاری می شود
از کنار عشق نابم ساده نگذر هیچ وقت
میروی روحم لبالب زخم کاری میشود
بس که دارم روز و شب دلشوره ی دیدار تو
لحظه ها لبریز از چشم انتظاری می شود
هر کجا که می روی برگرد پیشم زودِ زود
کار من با رفتنت لحظه شماری می شود
دوستت دارم به جان، اما امان از فاصله
مانع دیدار و شوق جان نثاری می شود
می گریزم از نگاه آینه وقتی که صبح
چشم من در حسرتت غرق خماری می شود.
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
