در دل شب، مهتاب دریا را نقاشی می کند
نقش خیال، بر بوم دل، خود را فاشی می کند

در کوچه های خزان، برگ ها به رقص درآیند
باد خزان، با هر قدم، قصه ها را حاشی می کند

چشمک ستاره در آسمان، رازها را می گوید
دل عاشق، با نگاهی ساده، عشق را فاشی می کند

در باغ رویا، گل های امید می رویند
هر نسیم، با عطر خود، دنیایی را باشی می کند

در جاده های بی پایان، قدم ها گم می شوند
هر سفر، با خود قصه ای نو، به دل ها پاشی می کند

در سایه سار درختان، آرامش نهان است
هر سایه، با نغمه ای نرم، دل ها را باشی می کند

آواز باران بر بام، نوای زندگی است
قطره قطره اش، با زمزمه، غم ها را کاشی می کند

در آینه ی زمان، تصویر عمر می گذرد
هر لحظه اش، با خاطره ای، دل ها را لاشی می کند

در قلب شب، فانوس عشق، راه را روشن کند
نور امید، با هر تپش، ظلمت را ناشی می کند

در پایان راه، حقیقت چون خورشید می درخشد
هر حقیقت، با نوری گرم، سایه ها را واشی می کند

مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR

ارسال شده توسط
مهدی غلامعلیشاهی