در دل دریای دل، دُردانه ی دیدار کو؟
دیده ی دریادلان، دنبال آن دلدار کو؟
موج مواج ملامت، ساحل صبرم شکست
کشتی کام و مرادم، لنگر و لنگار کو؟
زلف زنجیری تو، زندانی زار مرا کرد
زخم زبان زاهدان، زنهار و زینهار کو؟
سینه سوزان سحر، سودای سرمستی سرود
ساقی سیمین عذارم، ساغر سرشار کو؟
چشمه ی چشم چکانم، چون چراغان چله شد
چاره ی این چشم چالاک چشمه ی خونبار کو؟
عشق عالم سوز تو، عقل و خرد را تار کرد
عاقل و فرزانه ای در عرصه ی این کار کو؟
خار خارستان خیالت، خلد جانم را خلید
خرّمی و خوشدلی در خاطر بیمار کو؟
نغمه ی نی نواخت، ناله ی نهانی نیستان
نغمه سرای نکته سنج نغز گفتار کو؟
پرده ی پندار پوسید، پرتو پروانه پرید
پرده دار پرده ی اسرار پندار کو؟
گوهر گمگشته ی گنجینه ی گردون گریخت
گوهرشناسی که گوید گوهر گفتار کو؟
مهدی غلامعلی شاهی
ZibaMatn.IR