جمعه ها در دل من پژواک خالی از صدای گذشته اند. روزهایی که به تلافی هر ساعتشان، تنها سایه ای از غم به یادگار مانده. زمان بی رحم تر از همیشه می گذرد، بی آنکه هیچ چیز جز دلتنگی در دل بماند. سکوت، باری سنگین بر دوش خاطرات است، که هر لحظه بیشتر از دست می روند و هیچ گاه به بازگشت نمی انجامند.
باران کریمی آرپناهی
تاریخ انتشار۲ آذرماه۱۴۰۳
ساعت ۲ و ۵۰ دقیقه ی بامداد
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
