بندر سوگوار کاش واژه هایم پتو...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
امتیاز دهید
0 امتیاز از 0 رای
بندرِ سوگوار…
کاش واژه‌هایم پتو می‌شدند، برای آن پیکرهایی که میان آتش خاموش شدند…
کاش صدایم مرهمی بود، بر دل‌هایی که هنوز اسم عزیزشان را در شعله‌ها صدا می‌زنند…
تو نسوختی، بندر…
این ما بودیم که در آوار داغِ تو، خاکستر شدیم…
باران کریمی آرپناهی
ZibaMatn.IR
ارسال شده توسط
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر، غم و اندوه شاعر را نسبت به حادثه‌ای در بندر نشان می‌دهد. او از ناتوانی خود در تسکین داغ بازماندگان می‌گوید و خاکستر شدن خود را در برابر مصیبت بندر توصیف می‌کند. شاعر با حسرت، آرزوی قدرت کلامی برای التیام درد و رنج بازماندگان را دارد. بندر در واقع نمادی از امید و زندگی است که در آتش سوخته است.