صفای نخستین چه شد صفای نخستین...
زیبا متن: مرجع متن های زیبا کوتاه
صفای نخستین
چه شد صفایِ نخستین روضه خوانِ عزا
چرا غریب شد آن محفلِ بی ریایِ عزا
دکان به نام حسین و دل از خدا جدا
در این دکانِ روضه فروشان ، گم وفایِ عزا
به نان و نفع فروختند ، اشک و آه و غم
نمانده در دلِ مردم ، شور و شوقِ عزا
در آن زمانِ قدیم که یادش گرام باد
عزا به سوز می نشست ، به داغِ صاحب عزا
به زور و زر نتوان اشکِ چشم جاری کرد
دلی شکسته نداری ، مگو حدیثِ عزا
خدا به نور ولایت رها کند ما را
ز کسب و کار دغل باز در سرای عزا
بیا تو صاحب الامر ،ای مسیحا دم
بدم نسیم صفا ، باز در هوای عزا
تفسیر با هوش مصنوعی
این شعر از زوال معنویت در مجالس عزا گلایه دارد. روضه‌خوانی از صفای اولیه خود فاصله گرفته، و به کسب و کار و سودجویی تبدیل شده است. اشک و آهِ واقعی جای خود را به نمایش و ریاکاری داده و تنها با دل شکسته و عشق به حسین (ع) می‌توان عزاداری واقعی داشت. شاعر از خدا می‌خواهد که ما را از این تجارت‌های دروغین در عزا نجات دهد و بازگشت به معنویت و صفای اولیه را خواهان است.