متن شور حسینی

دمیده، عطر تو، در لابه‌لای شهر
همه، کوچه، به کوچه؛ هرکجای شهر

به دل‌ها، گشته جاری، شورِ ذکرِ تو
به هر ساعت؛ میانِ لحظه‌های شهر

سرای پاکی‌و، مهر و، وفا گشته
نهانِ سینه‌ی پُرهوی و های شهر

معطّر، از گلِ یادت شده، هر دم
هوای وسعتِ بی‌انتهای شهر

به احساسِ ...

محرّم، آمد و، باز
گرفته،
بوی نابِ عطرِ ایمان را،
فضا وُ، هم،
هوا وُ، هم،
نمای شهر...

السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ

رگ‌های فرات مملو از احساس است
هر تشنه‌دلی به نام او حسّاس است
از دور اگر غبارِ غیرت برخاست
آن لشکرِ تک بدونِ شک عبّاس است

ای غم فرودآ کربلا اینجاست اینجا!
ای تشنگان عاشقی دریاست اینجا!

اینجا وضو با خون خود باید بگیرید
از جان‌گذشتن واقعا زیباست اینجا

خُم: تشنگی! می: درد! مستی: سرسپردن!
عباس(ع) صاحب‌مجلس و سقاست اینجا

اینجا برای خسته‌ها آغوش باز است
عاشق‌نوازی دائما برپاست اینجا

پای دلت باید بیفتد تا ببینی...

صفای نخستین

چه شد صفایِ نخستین روضه خوانِ عزا
چرا غریب شد آن محفلِ بی ریایِ عزا

دکان به نام حسین و دل از خدا جدا
در این دکانِ روضه فروشان ، گم وفایِ عزا

به نان و نفع فروختند ، اشک و آه و غم
نمانده در دلِ مردم...

دل گرفته ز دنیا، دل به شش‌گوشه بند است کجاست کعبه‌ی دل‌ها؟ حرم محراب زر است
هوای تربت پاکش چو نسیم بند است
نسیم کربلا معراج در ضریحش کمند است
چه هندسه‌ست که عالم، در آن خلاصه شود؟ شش‌گوشه است، ولی عرش، به زیر آن روند است
من و غم...

نه اهل صحبت جمع ام ولی زره دل‌بسته‌ام
به غمِ خاطرات خراب، رسته‌ام
در سینه‌ام زِ شوقِ حرم شعله می‌کشد
در آتشی که کربلا شد رهین راه
چشمم هنوز خیسِ نگاهِ عطش‌زده‌ست
لب‌تشنه‌ام چو طفلِ حرم، در دلِ سراب
در هر نسیم، بوی محرّم رسیده‌ست
دل می‌رود به سوی حرم،...

از میان نوحه و زنجیر و گریه بر حسین
کاش گوشم بشنود پیغام آن آزاده را