خاک خونین غم در سینه غزه...

خاک خونین غم، در سینه غزه سنگینی می‌کند
چشم‌های خسته اشک، قصه‌های ناتمامی را روایت می‌کنند
دل پر از درد دل، در سکوت فریاد می‌زند اما خاموش است

سبک آغازیه:آتیه


شب بی‌پایان سیاه، سایه‌های ترس را گسترانده
دست‌های خالی ناله، در گلوگاه درد می‌خشکند
صدای بی‌صدا فریاد در گوش زمان گم شده است

سبک آغازیه:آتیه


خانه‌های ویران خاک، قصه‌ای از ویرانی و رنج دارند
باد سرد سکوت، بر خرابه‌ها غم سنگینی می‌آورد
قلب‌های شکسته غم، در تنهایی به تپش ادامه می‌دهند

سبک آغازیه:آتیه

کودک بی‌تاب سایه، در کوچه‌های بی‌مهری گم شده
چشم‌های خیس خواب، فردا را در مه غبارآلود می‌جویند
دست‌های لرزان امید، به سوی آسمان دعا می‌کنند

سبک آغازیه:آتیه


آوای خاموش مرگ، بر زمین‌های خشک غزه می‌پیچد
گل‌های پژمرده خون، سرود زندگی را به خاموشی می‌کشند
دل‌های پر زخم دل، هنوز برای آزادی می‌تپند


سبک شعری آغازیه:آتیه

شب‌های سرد تنهایی، سایه‌های درد را گسترانده
آه‌های بلند بی‌صدا، در دل غزه جاودانه می‌ماند
چراغ‌های خاموش نور، چشم به راه صبح فردا هستند

سبک شعری آغازیه:آتیه

دردهای نهان دل، به رقص سرد باد می‌سپارند
تنهاهای زخمی خاموش، زیر باران سوگ غرق می‌شوند
روح‌های تسلیم‌ناپذیر غم، شعله‌ی زندگی را خاموش نمی‌کنند


سبک شعری آغازیه:آتیه

زمین‌های سوخته خاک، بذر امید را به دانه می‌زنند
چشم‌های همیشه بیدار نورراه مقاومت را می‌جویند
دست‌های پر از عشق دعافردای بهتر را می‌سازند

سبک شعری آغازیه:آتیه

پرچم‌های پر اهتزاز هنوز در یادها سرافرازند
کلام‌های خاموش صدای، از عمق دردها برمی‌خیزند
دل‌های سرافراز امید، در کنار هم دوباره می‌سازند

سبک شعری آغازیه:آتیه