آتشی افتاده در جانَم زِ هُرمِ بوسه اَت چون شدم صیدِ کلامَت، طعمه ای در خَلسه اَت کوچه و یادِ تو هر شب؛ غرقه اَم در پَرسه اَت
این متن را با دوستان خود به اشتراک بگذارید.