میان این زمستان
درون برف و باران
من سینه سرخه ام
یک سینه سرخ
پَر می کشم روی برف ها
سوز سرما سینه ام را می سوزاند
پر و بال ام را تند باد می شکند
درون قرنیه ی چشمان من
بهار سر سبز شعله می کشد
وقتی سرخی را
بر روی سینه ام می بینم
یکباره
یاد گل سرخ می افتم
تو نمی دانی که
چطوری
دارم تقلا می کنم درون برف
تا به بهار برسم
تا به بهار برسم !
* سینه سورخه : نام پرنده ای است بومی در گیلان که در غرب گیلان به آن « زی زا » هم می گویند .
ZibaMatn.IR
