من می بالم به اسارتم
و اینکه یک عاشقم
عاشق تک تک میله های این قفس
عاشق بال های شکسته شده در حسرت پرواز
عاشق تماشای این دنیا از پَس حفاظ های این خانه
من به این اسارتم می بالم
همراهی با دنیا
دیدن طلوع و غروب خورشید عمر
ایستاده کف زدن بر زمانِ از زمان ایستاده
و رفتن به برهوتِ عالم خیال
همراه باش با خیالم
قفسی زیبا و رنگی اما در کنج مه آلود اتاق تاریک
لبخندی به نشانه ی حیات اما در دنیای ماتم زده
زندگی با تمامی امواجش وامید به آرامش فرداها اما در قِبالش جهل جاهلانی به پذیرش شکست
فراموشی دغدغه ها و باور به گذرایی دنیا اما در دنیای آکنده از خرافات و اوهام
و هم آغوشی با زندگی
آرامش
تنهایی
سکوت
اما
در باور دنیای باور به غلط
و قبول ناآگاهانه ی
اسارت
بال شکسته
حفاظ
قفس
ZibaMatn.IR