گمان می کنم
چشمانم را بسته ام...
و تو قایم شده ای!
به یاد قایم باشک های کودکیمان...
باید به دنبالت بگردم!
آرزو میکنم جای همیشگی قایم شده باشی!
در کودکی یاد گرفتیم؛
آدمها مدتی قایم میشوند!
باید بگردی و پیدایشان کنی!
اما
چشم هایم را گشودم...
نه کودکی بود و نه قایم باشک...
اما قایم شدن زیاد بود!
حالا
اگر هم بگردی و پیدا کنی...
اگر هم جای همیشگی باشد...
بازی هرگز ادامه نخواهد یافت...!
ZibaMatn.IR