تنهایی...
نه خیلی بد است؛
نه خیلی ترسناک؛
بلکه این خودمان هستیم که بعضی از واژه ها را برای خود بزرگ می کنیم و از آن ها در ذهن مان یک غول می سازیم؛
و تنهایی از همان واژه هاست.
تنهایی یعنی خودت، برای خودت ازش قائل شوی؛
یعنی به بهانه ی تنها بودن؛ با هر کسی همراه نشوی!
یعنی روح و روان خود را کدر نکنی.
وقتی تنهایی می توانی به خودت اهمیت بدهی،
زخم هایت را خودت مرهم باشی
با همان اندک دلخوشی هایی که داری؛
دلخوشی های پایدار؛
نباید که حتما کسی باشد!
تا حالت را خوب کند؛
تا روزهایت معنا پیدا کند و کسل کننده نباشد؛
تو در تنهایی ات یک بغل آرامش داری؛
پس قدر آرامش ات را بدان!
و این را به خاطر داشته باش!
که خودت همیشه برای خوب بودن حالت،
اولین قدم ها را برمی داری؛
پس به خودت اهمیت بده!
و از تنهایی ات لذت ببر؛
نگذار که روزی برایت حسرت شود
که چرا آنگونه که باید برای خودت وقت نگذاشته ای!
ZibaMatn.IR