اکثریت ما، احساساتمان را، درون صندوقچه ای محبوس کرده و به درِ آن قفلی به نام "سکوت" زده ایم؛ و نگهبانی از جنس غرور برای آن گذاشته ایم که مبادا تبر این احساسات، قفل را بشکند و از آن بیرون بِجَهند و ما را رسوایِ عشقِ مان بکنند؛ که آن...
من از بلندای آسمان تنهایی؛ جایی که هر کس مشغول بافتن ریسمان عزلت خویش بود به عمق سیاهچاله ی چشمانت سقوط کردم؛ سقوطی، به شیرینی صعود که باعث شد با تمام وجود در جامی از عسل به نام "عشق" غوطه ور شوم. این عشق عسلیِ شیرین... و چسبنده... پیچ واپیچ...
درست همان روزی که بار و بندیل احساست را بستی و کفش های رفتن را به پا کردی! بدون این که ذره ای به حال ناخوش من بیندیشی به منی که لحظات کنار تو بودن را نفس می کشیدم ! شاید از همان اول می دانستم! می دانستم! که این...
از بهار است که من، دانه دانه دوستت دارم هایم را به برگ درختان آویزان کرده ام؛ اما افسوس که آنقدر ندیدی... آنقدر ندیدی... که پاییز آمد... و دانه دانه دوستت دارم هایم، به زیر پاهای عابران پیاده فغان خش خش سردادند
می نویسم تا بی نهایت، جوهر خودکاری که از آن عشق می چکد تمامی ندارد.
تنهایی... نه خیلی بد است؛ نه خیلی ترسناک؛ بلکه این خودمان هستیم که بعضی از واژه ها را برای خود بزرگ می کنیم و از آن ها در ذهن مان یک غول می سازیم؛ و تنهایی از همان واژه هاست. تنهایی یعنی خودت، برای خودت ازش قائل شوی؛ یعنی به...
همه ی ما گهگاهی از دلتنگی، هوای دل های مان ابری می شود؛ حتی بعضی مواقع ابرهای خفته در گلویمان صاعقه می زنند؛ و نم نم باران از گوشه ی چشم هایمان جاری می شود؛ و چنگ می زنیم؛ به خاطرات خاک خورده ی روز های آفتابیِ مان، با خود...
دلتنگی می شود بغض و در نهایت دریاچه نمکی که بر چهره ات روان می شود
تمامیِ سلول های بدنم، با آرایشی، به زیباییِ گلبرگ هایِ سرخِ گل رز، در کنار یکدیگر ایستاده اند؛ که قلب بنوازد و آن ها بخوانند، سرود دوست داشتنت را
نمی دانستم تاوان دیدن آن چشم های شبرنگ یک عمر دلتنگی است
تو، همان شگفتانه ای بودی که برایم رقم خوردی و عشقت گره خورد به قلبم، و تمامیِ ذرات بدنم را به احاطه ی خود درآورد؛ دیگر هیچ چیز به فرمان من نبود؛ همه ی سلول های بدنم به فرمان چشم هایت بودند؛ حتی از نفس هایم، دوست داشتنت؛ تشعشع می...
چشمان تو،شب شعرند قلب من نوازنده ی موسیقی اشعاری است که با هر بار پلک زدن از چشمان تو تراوش می کند و هوا را معطر از عطر عاشقانه های لبریز از چشمان تو می کند.
چشمان تو...! شبیخونی بود که من را از پای درآورد! منی ،که تا قبل از دیدن چشم های تو، هیچ تصوری از عشق نداشتم ! و اما چشمان تو! تصویر بی نظیری از نور را برایم در آسمانی که همه ی آن را تاریکی دربر گرفته بود، به ارمغان آورد...
سهم من از چَشمانت" "تنها غرق شدن بود
نمی دانستم تاوان دیدن آن چَشم های شب رنگت یک عمر دلتنگی است . .
آمدی بی خبر با خنده های دلبرانه ات با چَشم های دلفریبت با گرمی دستانت بر روی درخت این دل مانند گنجشکی برای خود آشیانه ای ساختی و با وجودت هر روز این درخت عشق را بارورتر می کردی تا جایی که تمامی مرا تنها و تنها تو در آغوش...
تا زمانی که وکیل مدافعی همچون قلب داری من بازنده ای بیش نیستم
عزیز دردانه ی من بگذار کمی از دیوانگی های یک دل عاشق برایت بگویم ولی تو این دیوانگی ها را بگذار پای دلتنگی جانان من تو که نمیدانی اما همین من دیوانه چه روز و شب هایی را پشت درخت ، سر کوچه تان به انتظار دیدن ، یک لحظه...
